مباحث تغییرات آب وهوائی امروزه از طریق رسانه های دنیا بعنوان یک خبر داغ تلقی می شود. گرچه که دولتها از طریق تفاهم نامه های زیادی سعی در حفظ محیط زیست دارند اما اینکه چقدر موفق بوده ایم جای بحث دارد . تهدیدهای انسان برای محیط زیست هر روزه بیشتر می شود. کمبود آب، ازدست دادن تنوع زیستی و آسیب به دارائی های طبیعی و جاذبه های طبیعی خود به تنهایی صدمات بسیار زیادی به جاذبه های توریستی داشته است.

ادامه ی تخریب و برهم زدن محیط زیست به میراث فرهنگی جبران ناپذیر است. که پیامد این صدمات موجب کاهش جذابیت مقاصد گردشگری و کاهش  فرصتهای اقتصادی برای جوامع محلی خواهد شد. امروز شواهد علمی نشان می دهد غلظت فراوان گازهای گلخانه ای، دی اکسید کربن در جو زمین به سطح بی سابقه ای رسیده است که سهم گردشگری حدود 5% از انتشارات جهانی در سال 2005 تخمین زده میشود. گرچه توافقنامه ی پاریس که حرکت جدیدی جهت جلوگیری از تولید بیشتر گازهای گلخانه ای می باشد و تلاشهای زیادی در همه سطوح برای یافتن راه حل های جهت کاهش تولید گازها انجام شده کافی میست. بخش گردشگری به شواهد و اطلاعات بیشتری در این خصوص نیاز دارد. هدف اصلی توافقنامه پاریس این است که گرمایش جهانی درازمدت را به میزان کمتر از 2درجه سانتیگراد حفظ کند و به دنیال کاهش سریع و رسیدن به مرز تعادل هستند. تحقیقات انجام شده توسط UNWTO در سال 2016 نشان می دهد که 40% از مشارکتهای تعیین شده دولتی مرتبط با گردشگری می باشد. ما باید در نظر داشته باشیم فقدان یک دیدگاه علمی به ما اجازه نمی دهد که ارتباط بین سهم صنایع گردشگری با دولتی و میزان تلاشهای بین المللی که انجام می شود منسجم و مدون باشد.

و این امر خبر اتلاف هزینه برای دولتی چیزی در بر ندارد. سازمانهای UNTWO بطور مشترک با OECD و ITF در حال آماده سازی یک مطالعه برمیزان انتشار جهانی CO2 از گردشگری است.

انجمن حمل ونقل بین المللی ITF که با59 عضو به عنوان یک مخزن فکر برای سیاست حمل ونقل عمل می کند وتجزیه وتحلیل روند در همه حالتهای حمل ونقل را پوشش می دهد.

به صورت محلی هر گردشگر ایرانی نقش بسزائی در تخریب محیط زیست از صدق مختلف دارد. تولید گازهای گلخانه ای، تولید متوسط 10 کیلو زباله روزانه به صورت مستقیم و غیرمستقیم، اسراف در منابع آبی کشور و... که نیاز مبرم به اطلاع رسانی و فرهنگ سازی مردم جهت حفظ محیط زیست دارد.

محمد جعفر رائیجی

رئیس کمیسیون گردشگری، اقتصاد ورزش و اقتصاد هنر اتاق گرگان

https://gccim.com/blog/170